قابل توجه است كه چنين نظم بالا و ماهيت تعيين شده ‌اي پس از انفجار بزرگي كه از هيچ بوجود آمد شكل گرفت. اگر انفجار بزرگ كنترل نمي شد، آنگاه مي بايستي از طريق حوادث غير مطرقبه دنبال مي شد و هر چيزي كه متعاقباً شكل مي‌گرفت ، مي بايستي در آشفتگي بزرگي از هم مي پاشيد.  در واقع نظم بي نقص در هر نقطه از زمان پيدايش هستي حاكم بوده است. بعنوان مثال، اگرچه اتمها در مكان و زمان متفاوت تشكيل شدند ولي آن چنان منظم هستند كه گويي از كارخانه ‌‌اي واحد با اطلاع از نوع يكديگر ساخته شده اند. در درجه اول الكترونها در اطراف هسته يكديگر را پيدا كرده و شروع به چرخش در اطراف آن مي كنند. سپس اتمها با يكديگر تركيب شده و ماده را بوجود مي آورند تا تمام اينها اجسام معني دار، با هدف و معقولي را بسازند. چيزهاي مبهم، بي مصرف، غير طبيعي و بي هدف هرگز پديد نمي آيند. هر چيزي از كوچكترين واحد تا بزرگترين تركيبات، نظم داشته و كاربردهاي گوناگوني دارد.

   تمام  اينها دليلي بر وجود خالقي كه صاحب قدرت است مي باشد و به اين حقيقت اشاره مي كند كه هرچيزي كه در هر زماني به هستي گرائيد، خواست او بوده است. در قرآن، خداوند به آفرينش خود اشاره مي كند:   و اوست خدائي كه آسمانها و زمين را به حق آفريد و روزي كه خطاب كند كه موجود باش آن چيز بي درنگ موجود خواهد شد (سوره الانعام، آيه:73)