رشوه
پرسش
63: لطفاً در مورد «رشوه» علل و خاستگاه هاى آن و شيوه مبارزه با آن از ديدگاه
قرآنى و حديث توضيح دهيد؟
پاسخ: يكى از
بلاهاى بزرگى كه از قديم ترين زمان ها دامن گير بشر شده و امروز با شدت بيش تر
ادامه دارد، موضوع رشوه خوارى است كه يكى از بزرگ ترين موانع اجراى عدالت اجتماعى
بوده و هست و سبب مى شود، قوانين ـ كه بايد حافظ منافع همه طبقات باشد ـ به سود
طبقات نيرومند، به كار بيفتد، لذا اسلام مسئله رشوه خوارى را به شدت تقبيح و محكوم
كرده است و يكى از گناهان كبيره محسوب مى شود.بنا به دلالت آيات و روايات «رشوه» يكى
از مذموم ترين و زشت ترين كارهايى است كه ممكن است از يك مسلمان صادر شود.در آيات قرآن به «سُحْت» (مائده/42،
62، 63)؛ يعنى اموال حرامى كه به دست آوردن و تمليك و تملك آن ها حرام مى باشد،
اشاره شده و از آن جايى كه مال رشوه يكى از مصاديق اموال حرام و مال «سحت» است،
حرام مى باشد.هم
چنين در آيه 188 سوره بقره، مسلمانان، به شدت از به دست آوردن مال ديگران به وسيله
دادن رشوه به قضات، نهى شده اند. (و لا تَأكُلوا اَموالَكُم
بَينَكُم بِالباطِـلِ وتُدلوا بِها اِلَى الحُكّاِم لِتَأكُلوا فَريقـًا مِن
اَموالِ النّاسِ بِالاِثمِ واَنتُم تَعلَمون؛ و
اموالتان را ميان خودتان به ناروا مخوريد، و [به صورت رشوه قسمتى از]آن را به قضات
مدهيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى كه خودتان [هم خوب]مى
دانيد.)[1]
این وبلاگ جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی وترویج آن ایجاد گردیده است امید است که بتوانیم گامهای موثر در جهت اعتلاء فرهنگ قرآنی برداریم لذا از تمامی شما عزیزان استدعا دارم مرا دراین حرکت خداپسندانه مساعدت ویاری نمایید متشکرم.