آخرت: جهان واپسين، عالم پس از دنيا
زيان‌كاران و معذّبان در آخرت:
1.كافران: هر كه جز اسلام، دينى ديگر جويد، هرگز از وى پذيرفته نشود و در آخرت از زيان*كاران است: «و‌مَن يَبتَغِ غَيرَ الإِسلـمِ دِيناً فلَن‌يُقبلَ مِنه و هو فِى الأَخِرةِ مِن الخسرِينَ.» (آل‌عمران/3، 85) كافران در دنيا و آخرت به سختى عذاب شده، ياورانى نخواهند داشت. (آل‌عمران/3،56) آيات فراوان ديگرى ازجمله نمل27/4و 5؛ مائده/5،5؛ رعد/13،33 و 34؛ آل‌عمران/3،21 و 22 و 176 نيز به همين نكته اشاره دارد؛ هم‌چنين قرآن به عذاب قوم عاد (فصلت/41،15 و 16)، فرعون (نازعات/79، 17 و 25) و يهود (مائده/5، 41) در آخرت اشاره كرده است. 2. مشركان*: كسانى كه براى خدا شريكانى قرار دادند، در زندگى دنيا و آخرت عذاب مى‌شوند:«و‌جَعلوا لِلّهِ شُرَكاءَ ... * لَهُم عَذابٌ فِى الحَيوةِ الدُّنيا و لَعذابُ الأَخِرةِ أَشقُّ.» (رعد/13،33 و34) 3. منافقان: خدا به مردان وزنان منافق و كافران، آتش جهنّم را وعده داده است و اعمال آنان رادر دنيا و آخرت تباه مى‌سازد: «وَعدَاللّهُ المُنـفِقينَ والمُنـفِقـتِ والكُفَّارَ...» (توبه/9، 68و69) نيز 41 مائده/5 و 74 توبه/9. 4. قاتلان پيامبران و عدالت‌خواهان: كسانى كه پيامبران و عدالت خواهان را به ناحق مى‌كُشند، اعمالشان در دنيا و آخرت، به هدر مى‌رود: «إِنَّ الَّذينَ ... و يَقتلونَ النَّبيِّينَ بِغيرِ حَقّ و يَقتُلونَ الَّذينَ يَأمُرونَ بِالقِسطِ مِنَ النَّاسِ فَبشِّرهُم بِعذاب أَليم * أُولـئِكَ الَّذينَ حَبِطَت أَعمـلُهُم فِى‌الدُّنيا والأَخِرةِ.» (آل‌عمران/3،21 و22) 5. محاربان و مفسدان در زمين: سزاى كسانى كه با خدا و پيامبر او مى‌جنگند و در زمين به فساد مى‌كوشند، عذابى بزرگ در آخرت است: «إِنَّما جَزؤُاْ الَّذينَ يُحارِبونَ اللّهَ و رَسولَهُ و يَسعونَ فِى الأَرضِ فَساداً ... و لَهُم فِى الأَخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ.» (مائده/5،33) 6. آزار دهندگان خدا و پيامبر: كسانى كه به خدا وپيامبر او آزار مى‌رسانند، بى‌ترديد، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابى خفّت‌آور آماده ساخته است:«إِنَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللّهَ و رَسولَه لعَنهُمُ اللّه فِى الدُّنيَا والأَخِرةِ.» (احزاب/33،57) 7. مرتدان: مسلمانانى كه از دين خود برگشته، در حال كفر بميرند، كردارشان در دنيا و آخرت تباه مى‌شود و اهل آتشند: «و‌مَن يَرتدِد مِنكُم عَن دينِهِ فَيمُت و هُو كافِرٌ فَأُولـئِكَ حَبِطَت أَعمـلُهم فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ و أُولـئِكَ أَصحـبُ النَّارِ هُم فيهَا خـلدونَ» (بقره/2،217) و نيزآيات 5 مائده/5؛ 74توبه/9؛ 106 و 109 نحل/16. 8. اشاعه دهندگان زشتى: كسانى كه دوست دارند در ميان مردم باايمان، زشتى‌ها شيوع يابد، براى آنان در دنيا و آخرت عذاب دردناكى است: «إِنَّ الَّذينَ يُحبّونَ أَن تَشيعَ الفـحِشةُ فِى الَّذينَ ءَامَنوا لَهُم عَذابٌ أَليمٌ فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ.» (نور/24،19) 9. خريداران سِحر: هركس خريدار متاع سِحر باشد، در آخرت بهره‌اى ندارد: «و‌لقد عَلِموا لَمَن اشتره ما لَهُ فِى الأَخِرةِ من خَلـق.» (بقره/2،102) 10. تهمت‌زنندگان: كسانى كه به زنان پاك‌دامن و با ايمان نسبت زنا مى‌دهند، در دنيا و آخرت لعنت شده‌اند، و‌براى آن‌ها عذابى بزرگ خواهد بود: «إِنَّ الَّذينَ يَرمونَ المُحصَنـتِ الغـفلـتِ المُؤمنـتِ لُعِنوا فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ و لَهُم عَذابٌ عَظيمٌ.» (نور/24،23) 11. دنياطلبان: كسانى كه زندگى دنيا و زيور آن را بخواهند ... در آخرت جز آتش برايشان نيست: «مَن كانَ يُريدُ الحَيوةَ الدُّنيا و زِينتَها ... * أُولـئِكَ الَّذينَ لَيسَ لَهُم فِى الأَخرةِ إِلاَّ النَّارُ» (هود/11،15 و 16) و كسى كه كشت اين دنيا رابخواهد، به او از آن مى‌دهيم و در آخرت او رانصيبى نيست. (شورى 42/20) نيزآيه 200 بقره/2. 12. بازدارندگان مردم از مساجد و ويران‌كنندگان آن: خداوند به چنين كسانى خوارى دنيا و عذاب آخرت را وعده داده است: «و‌مَن أَظلَمُ مِمَّن مَنعَ مَسـجدَ اللّهِ أَن يُذكَر فِيها اسمُهُ و سَعى فِى خَرابِها ... لَهُم فِى الدُّنيا خِزىٌ و لَهُم فِى الأَخِرةِ عَذابٌ عَظِيمٌ».(بقره/2،114) 13. پيمان‌شكنان: كسانى كه پيمان خدا و سوگندهاى خود را به‌بهاى‌ناچيز مى‌فروشند، آنان را در آخرت بهره‌اى نيست: «إِنَّ الَّذينَ يَشترونَ بِعهدِ اللّهِ و أَيمـنِهِم ثَمناً قَليلا أُولـئِكَ لاَخَلـقَ لَهُم فِى الأَخِرةِ.» (آل‌عمران/3، 77)منابع:
آموزش عقايد؛ احياء علوم الدين، غزالى؛ الامالى، طوسى؛ انسان از آغاز تا انجام؛ اوپانيشاد؛ بحارالانوار؛ به سوى جهان ابدى؛ بودا؛ پادشاهى خدا؛ پيام قرآن؛ تاريخ جامع اديان؛ التحقيق فى كلمات القرآن الكريم؛ التفسير الكبير؛ تفسير القرآن الكريم، ملاصدرا؛ تفسير موضوعى، جوادى آملى؛ تفسير نور الثقلين؛ جامع‌البيان عن تأويل آى القرآن؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى؛ الحكمة المتعاليه، ملاصدرا؛ الذخيره؛ رسائل اخوان الصفا؛ شرح منظومه، سبزوارى؛ الشواهد الربوبيّه؛ شيعه در اسلام؛ عقل و اعتقاد دينى؛ علم اليقين؛ عوالى اللئالى؛ گنجينه‌اى از تلمود؛ مجمع‌البيان فى تفسيرالقرآن؛ مجموعه آثار، بازرگان؛ مجموعه آثار، مطهرى؛ المظاهرالالهيه؛ معارف قرآن؛ معاد از نگاه وحى و فلسفه؛ معاد از نظر روح و جسم؛ معادشناسى؛ المعجم المفهرس؛ مفاتيح الغيب؛ منتخبى از آثار حكماء؛ المنقذ؛ الميزان فى تفسير القرآن؛ نثر طوبى؛ نهج البلاغة.على خراسانى
[1] لسان‌العرب، ج1، ص87، «اخر».
[2] شرح فصوص الحكم، ص45.
[3] رحمة‌من‌الرحمن، ج4، ص270؛ روح‌البيان، ج1، ص348؛ تفسير ملاصدرا، ج6، ص153.
[4] شرح اسماء اللّه الحسنى، ص128.
[5] شرح فصوص الحكم، ص45.
[6] البرهان، ج7، ص437.
[7] شرح فصوص الحكم، ص118.
[8] همان، ص390.
[9] شرح اسماء اللّه الحسنى، ص129؛ اسماء الحسنى، ص40.
[10] نهج البلاغه، خطبه 163، ص306.
[11] همان، خطبه 96، ص171.
[12] الكافى، ج1، ص115؛ البرهان، ج7، ص435.
[13] روح‌البيان، ج9، ص346.
[14] اسماءالحسنى، ص38.
[15] لوامع البينات، ص325ـ328.
[16] مفاهيم القرآن، ج6، ص128.
[17] لوامع‌البينات، ص325ـ327؛ مجمع‌البيان، ج9، ص346؛ كشف‌الاسرار، ج9، ص476.
[18] الموسوعة الذهبيه، ج6، ص245.
[19] الميزان، ج19، ص146.
[20] الميزان، ج19، ص145.
[21] مجموعه آثار، ج2؛ حيات اخروى، ص502.
[22] الميزان، ج7، ص27.
[23] عقل و اعتقاد دينى، ص322؛ معاد در نگاه وحى و فلسفه، ص7 تا 35 و 105 و 106 و 117 و 118؛ مجموعه آثار، ج1، عدل الهى، ص201 ـ 203.
[24] تاريخ جامع اديان، ص7 ـ 10 و 23 و 31 و 57 و 59 و 91 و 324؛ به سوى جهان ابدى، ص15 ـ 47.
[25] مجموعه آثار، بازرگان، ج9، درس ديندارى، ص322.
[26] اوپانيشاد، ص69 و 113 و 263 و 311؛ بودا، ص381 ـ 406.
[27] الحكمة المتعاليه، ج9، ص181 و 182.
[28] گنجينه‌اى از تلمود، ص362 ـ 365.
[29] مجموعه آثار، بازرگان، ج1، ذره بى انتها، ص465 و ج9، درس ديندارى، ص322.
[30] مجموعه آثار، ج 4، معاد، ص 621 و 622 و 634.
[31] معارف قرآن، ص 482؛ آموزش عقايد، ج 3، ص 5.
[32] مجموعه آثار، ج2؛ حيات اخروى، ص530 ـ 534.
[33] شيعه در اسلام، ص102.
[34] المعجم المفهرس، «آخرت».
[35] التحقيق، ج1، ص45 و 46.
[36] مجمع‌البيان، ج1، ص123.
[37] تفسير ملاصدرا، ج1، ص303.
[38] التفسير الكبير، ج28، ص303.
[39] معادشناسى، ج2، ص263 و 264 و 267.
[40] مفاتيح الغيب، ج2، ص720؛ التحقيق، ج1، ص46.
[41] الميزان، ج2، ص122 و 11، ص8.
[42] التحقيق، ج1، ص46.
[43] مفاتيح الغيب، ج2، ص720.
[44] جامع‌البيان، مج2، ج24، ص90؛ قرطبى، ج19، ص90.
[45] احياء علوم‌الدين، ج1، ص199 و 201.
[46] مفاتيح الغيب، ج2، ص688 و 689.
[47] حاشيه بر شرح منظومه، ص45.
[48] الحكمة المتعاليه، ج9، ص157 و 203 و 204؛ الميزان، ج12، ص88 و 89.
[49] الشواهدالربوبيّه، ص267 و 268؛ مفاتيح‌الغيب، ج2، ص686ـ689.
[50] رسائل اخوان الصفا، ج3، ص294.
[51] مجموعه آثار، ج2، حيات اخروى، ص523.
[52] علم اليقين، ج2، ص1056 ـ 1064.
[53] پادشاهى خدا، ص126.
[54] مجموعه آثار، ج4، معاد، ص809.
[55] الذخيره، ص527؛ نظريّات علم كلام، ص487 و 488.
[56] مفاتيح الغيب، ج2، ص764.
[57] المظاهر الالهيّه، ص93 و 94؛ جامع البيان، مج13، ج25، ص64 و 65؛ علم اليقين، ج2، ص1294.
[58] الميزان، ج4، ص22 و 23، الحكمة المتعاليه، ج9، ص319.
[59] الميزان، ج20، ص148.
[60] الميزان، ج12، ص320؛ الذخيره، ص524؛ المنقذ، ج2، ص181 و 203.
[61] مجموعه آثار، بازرگان، ج1، ذره بى‌انتها، ص503.
[62] الامالى، طوسى، ص237؛ بحار الانوار، ج101، ص103.
[63] علم اليقين، ج2، ص1293 و 1294 و 1318.
[64] الميزان، ج13، ص325؛ مجموعه آثار، ج2، حيات اخروى، ص521 و 522؛ معاد در نگاه وحى و فلسفه، ص326 و 329.
[65] الميزان، ج15، ص95 و ج7، ص50.
[66] جامع‌البيان، مج11، ج21، ص16 و 17.
[67] الميزان، ج19، ص229 و ج12، ص58.
[68] همان، ج18، ص327؛ مجموعه آثار، ج1، عدل الهى، ص297 و 301 و 337.
[69] الميزان، ج13، ص70؛ الحكمة المتعاليه، ج9، ص175 و 176.
[70] نورالثقلين، ج3، ص147 و 148.
[71] الميزان، ج12، ص318.
[72] بحارالانوار، ج8، ص288.
[73] الميزان، ج4، ص22.
[74] مجموعه آثار، ج2، حيات اخروى، ص524.
[75] مجموعه آثار، ج1، عدل الهى، ص221 ـ 223 و ج4، معاد، ص624 و 625؛ به سوى جهان ابدى، ص371 و 372.
[76] الحكمة المتعاليه، ج9، ص307 و 308.
[77] همان، ج9، ص314؛ الميزان، ج11، ص7.
[78] آغاز و انجام، ص23.
[79] الحكمة المتعاليه، ج9، ص319.
[80] الميزان، ج3، ص96 و ج20، ص106 و ج13، ص322.
[81] مجموعه آثار، ج2، حيات اخروى، ص524.
[82] مفاتيح‌الغيب، ج2، ص711؛ منتخباتى از آثار حكما، ج2، ص37.
[83] مفاتيح‌الغيب، ج2، ص711؛ منتخباتى از آثار حكما، ج2، ص37.
[84] نثر طوبى، ج1، ص12.
[85] الميزان، ج7، ص280.
[86] همان، ج16، ص366.
[87] معاد از نظر روح و جسم، ج1، ص44.
[88] مجمع‌البيان، ج1، ص387.
[89] تفسير موضوعى، ج2، ص545.
[90] معارف قرآن، ص502؛ مجموعه آثار، ج2، حيات اخروى، ص520.
[91] مجموعه آثار، ج1؛ عدل‌الهى، ص237.
[92] همان، ص238.
[93] بحار الانوار، ج7، ص228 و 229.
[94] مجموعه آثار، ج 1، عدل الهى، ص 202 ـ 204.
[95] المظاهر الالهيّه، ص86؛ پادشاهى خدا، ص127.
[96] عوالى اللئالى، ج1، ص267.
[97] الميزان، ج 18، ص 40.
[98] مجمع‌البيان، ج7، ص416؛ الميزان، ج16، ص76.
[99] الحكمة المتعاليه، ج9، ص153.
[100] جامع‌البيان، مج2، ج2، ص502.
[101] مجمع‌البيان، ج4، ص453.
[102] التفسير الكبير، ج31، ص149.
[103] الميزان، ج12، ص13.
[104] همان، ج18، ص40.
[105] نهج البلاغه، حكمت 103، ص672.
[106] مجموعه آثار، ج16، سيرى درنهج‌البلاغه، ص584.
[107] الميزان، ج13، ص169.
[108] مجمع‌البيان، ج6، ص663 و 664.
[109] معارف قرآن، ص502 و 503.
[110] مجموعه آثار، ج16؛ سيرى درنهج‌البلاغه، ص583.
[111] مجمع البيان، ج1، ص530.
[112] مجمع البيان، ج7، ص416.
[113] الميزان، ج1، ص44 و 45.
[114] مجمع‌البيان، ج 1، ص 135.
[115] الميزان، ج15، ص31 و 33.
[116] پيام قرآن، ج5، ص403.
+ نوشته شده در یکشنبه دهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 6:54 توسط اکبر احمدی
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
این وبلاگ جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی وترویج آن ایجاد گردیده است امید است که بتوانیم گامهای موثر در جهت اعتلاء فرهنگ قرآنی برداریم لذا از تمامی شما عزیزان استدعا دارم مرا دراین حرکت خداپسندانه مساعدت ویاری نمایید متشکرم.