پرسمان قرآنی نبوت

حدیث,احادیث تصویری,احادیث

هدف از معراج پيامبر(ص)چه بود؟

معراج، جريان عروج پيامبر(ص)به آسمان است كه تعدادى از آيات قرآن، آن را بازگو كرده است.

از آيات و احاديث استفاده مى شود كه هدف از معراج پيامبر(ص)سه چيز بوده است: 1. بزرگداشت فرشتگان; 2. ديدن عجايب و اسرار آفرينش; 3. بازگو كردن آن براى مردم.

حضرت امام صادق(ع)مى فرمايند: «همانا خداوند هرگز داراى مكان و زمان نيست، ولى خدا مى خواست فرشتگان و ساكنان آسمان هايش را با گام نهادن پيامبر(ص) به ميان آنها،مورد احترام و تجليل قرار دهد و نيز مى خواست شگفتى هاى عظمتش را به پيامبرش نشان دهد، تا او پس از بازگشت براى مردم بازگو كند».[47]

نكته قابل توجه اين است كه جريان معراج تازگى نداشته، بلكه درباره بعضى از پيامبران پيشين ـ البته به صورت محدود ـ نيز اين امر واقع شده است; مانند: معراج حضرت عيسى(ع) .[48]

قرآن كريم درباره معارج پيامبر به آسمان ها و مشاهده هاى آن حضرت مى فرمايد: و بار ديگر او [جبرئيل] مشاهده كرد، نزد سدرة المنتهى، كه جنت المأوى در آن جا است، در آن هنگام كه چيزى [نور خيره كننده اى] سدرة المنتهى را پوشانده و چشم او هرگز منحرف نشد و طغيان ننمود، او پاره اى از آيات و نشانه هاى بزرگ پروردگارش را مشاهده كرد.[49]

بنابراين، پيامبر گرامى(ص)در آسمان ها گفتوگوها و مشاهدات بسيارى داشتند.[50]در معراج پيامبر گرامى(ص) ، درس هاى بسيار آموزنده اى وجود دارد كه ذكر آنها در اين مختصر نمى گنجد.[51]

ادامه نوشته

پرسمان قرآنی نبوت

حدیث تصویری,احادیث,احادیث تصویری

ب) ادلّه اثبات جسمانى و روحانى بودن معراج:

  1. ۱. از ظاهر آيه شريف: (سُبْحَـنَ الَّذِى أَسْرَى بِعَبْدِهِى لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الاَْقْصَی) كه تعبير به «عبده» فرموده، بيان گر اين است كه معراج، در بيدارى بوده نه در خواب; جسمانى بوده نه روحانى. بيشتر مفسّران كه معراج را جسمانى و روحانى مى دانند، به اين دليل اشاره كرده اند; از جمله آيت اللّه جوادى آملى، فرموده اند: خداوند مى فرمايد: «اسرى بعبده» و نفرموده «بروحه». «عبد» همان مجموع جسم و روح است، ظاهر اين است كه عروج در بيدارى صورت گرفته، نه در خواب; به تعبير علامه طباطبائى(ره)فخر اين نيست كه انسان عروج را خواب ببيند; اين خواب را ديگران نيز مى بينند ... ، سپس فرمود: «سير بدنى آن حضرت، هرگز به معناى خروج از عالم طبيعت و ورود به ماوراى طبيعت نخواهد بود، زيرا آسمان، مانند زمين موجودى مادى و طبيعى بوده و احكام طبيعت به هر يك از آنها جارى است.»[33]
  2. ۲. انكار مشركان و واكنش شديد آنان: وقتى رسول خدا، جريان معراج را براى مردم تعريف كرد، مشركان به شدّت آن را انكار كرده و گفتند: چنين امرى امكان ندارد و از همين راه، شروع به كوبيدن رسول خدا كردند و اين امر دليل است كه معراج جسمانى بوده، پيامبر، هرگز مدعى خواب يا مكاشفه روحانى نبوده است; در ضمن جمعى از مفسران به اين دليل اشاره كرده اند; از جمله آيت اللّه مكارم شيرازى[34] و ابن كثير[35] و بيضاوى[36] از مفسران اهل سنت.
  3. ۳. اگر ما باور كنيم كه قدرت خدا بى نهايت است و بر هر امرى كه از نظر عقلى محال نباشد، تعلّق مى گيرد، جسمانى بودن معراج به خوبى ثابت مى شود. در قرآن مجيد، نمونه هاى فراوانى از امور خارق العاده كه بيان گر قدرت نامتناهى خدا است، بيان شده; از جمله آوردن تخت بلقيس، از سرزمين يمن به فلسطين در كمتر از يك چشم به هم زدن.[37]
ادامه نوشته

پرسمان قرآنی نبوت

احادیث پیامبران,احادیث,احادیث تصویری

  1. ۱. راه هاى اثبات نبوت حضرت محمد(ص)

 

الف) معجزه

 

معجزات حضرت محمد(ص)

معجزه هاى حضرت محمد(ص)را بيان كنيد؟ چه معجزه هايى از آن در قرآن آمده است؟

بيشتر معجزه هايى كه قرآن به آنها اشاره فرموده، مربوط به پيامبران پيشين است; معجزات پيامبر اسلام، بسيار است. قرآن كريم به برخى از آنها اشاره كرده كه عبارتند از:

  1. ۱. شقّ القمر كه در اولين آيه از سوره قمر به آن اشاره شده است. «شقّ القمر» يعنى اجزاى قرص ماه از يك ديگر جدا و دو نيم شده، اين آيه، به معجزه «شقّ القمر» كه قبل از هجرت در مكه براساس پيشنهاد مشركان مكه انجام شد، اشاره مى كند.[12]
  2. ۲. معراج پيامبر كه در اولين آيه از سوره هاى اسراء (بنى اسرائيل) و نجم به آن اشاره شده است. خداوند، در يك شب، پيامبر را از مسجدالحرام به بيت المقدس و از آن جا به سوى آسمان ها به معراج برد.[13]
  3. ۳. قرآن، خود از جمله معجزه هايى است كه در بسيارى از آيات از جهات مختلفى به معجزه بودنش اشاره شده است. خداوند مى فرمايد: (قُل لـَئنِ اجتَمَعَتِ الاِنسُ والجِنُّ عَلى اَن يَأتوا بِمِثلِ هـذا القُرءانِ لا يَأتونَ بِمِثلِهِ ولَو كانَ بَعضُهُم لِبَعض ظَهيرا );[14] اگر جن و انس گرد آيند تا نظير اين قرآن را بياورند، مانند آن را نخواهند آورد; هر چند برخى از آنها پشتيبان برخى [ديگر]باشند.
ادامه نوشته

پرسمان قرآنی نبوت

حدیث,احادیث,احادیث تصویری

بعثت حضرت محمد(ص)در قرآن

درباره بعثت يا رسالت رسول اكرم(ص)چند آيه وجود دارد؟

درباره حضرت محمد آيات قرآن فراوان است و به بيش از 500 آيه مى رسد. با توجه به رعايت اختصار، ما فقط به بخشى از آيات اشاره مى كنيم و نشانى ديگر آيات را ذكر مى كنيم.

(انّا أرسلنـك بالحقّ بشيراً و نذيراً و لاتُسئَلُ عن أصحـب الجحيم);[1] اى پيامبر، تو را به حق فرستاديم كه مردم را به نعمت بهشت جاويد مژده دهى و از عذاب جهنم بترسانى و تو مسئول كافران كه به راه جهنم رفتند، نيستى ... .

(ما أصابك من حسنة فمن اللّه و ما أصابك من سيّئة فمن نفسك و أرسلنـك للنّاس رسولاً و كفى باللّه شهيداً);[2] هرچه از انواع نيكويى به تو رسد از جانب خداست و هر چه بدى رسد از پيش تو است و [اى پيامبر] ما تو را به رسالت براى مردم فرستاديم و براى رسالت تو تنها گواهى خدا كافى است.

(كذلك أرسلنـك فى أمّة قد خلت من قبلها أمم لتتلوا عليهم الذى أوحينا إليك ...);[3] و [اى محمد(ص) ]ما تو را ميان خلقى به رسالت فرستاديم كه پيش از اين هم پيغمبران و امت هاى ديگر به جايشان بود و[ درگذشتند] تا بر امت آن چه از ما به وحى بر تو رسد تلاوت كنى و ... .

(يـأيّها النبىّ إنّا أرسلنـك شـهداً و مبشراً و نذيراً);[4] اى رسول [گرامى] ما تو را به رسالت فرستاديم، تا بر نيك و بد خلق گواه باشى و خوبان را به رحمت الهى مژده دهى و بدان را از عذاب خدا بترسانى.

(اِنّا اَرسَلنـكَ بِالحَقِّ بَشيرًا ونَذيرًا واِن مِن اُمَّة اِلاّ خَلا فيها نَذير );[5] ما تو را به حق و راستى به سوى خلق فرستاديم، تا بشارت دهى و بترسانى و هيچ امتى نبود، جز آن كه در ميانشان ترسانيده اى بوده است.[6]

ادامه نوشته

پرسمان قرآنی نبوت

پرسمان قرآنی نبوت

 
درباره بعثت يا رسالت رسول اكرم(ص)چند آيه وجود دارد؟ درباره حضرت محمد آيات قرآن فراوان است و به بيش از 500 آيه مى رسد. با توجه به رعايت اختصار، ما فقط به بخشى از آيات اشاره مى كنيم و نشانى ديگر آيات را ذكر مى كنيم.
 

بخش دوم: حضرت محمد(ص)

 

  1. ۱. بعثت حضرت محمد(ص)در قرآن

درباره بعثت يا رسالت رسول اكرم(ص)چند آيه وجود دارد؟

درباره حضرت محمد آيات قرآن فراوان است و به بيش از 500 آيه مى رسد. با توجه به رعايت اختصار، ما فقط به بخشى از آيات اشاره مى كنيم و نشانى ديگر آيات را ذكر مى كنيم.

(انّا أرسلنـك بالحقّ بشيراً و نذيراً و لاتُسئَلُ عن أصحـب الجحيم);[1] اى پيامبر، تو را به حق فرستاديم كه مردم را به نعمت بهشت جاويد مژده دهى و از عذاب جهنم بترسانى و تو مسئول كافران كه به راه جهنم رفتند، نيستى ... .

(ما أصابك من حسنة فمن اللّه و ما أصابك من سيّئة فمن نفسك و أرسلنـك للنّاس رسولاً و كفى باللّه شهيداً);[2] هرچه از انواع نيكويى به تو رسد از جانب خداست و هر چه بدى رسد از پيش تو است و [اى پيامبر] ما تو را به رسالت براى مردم فرستاديم و براى رسالت تو تنها گواهى خدا كافى است.

(كذلك أرسلنـك فى أمّة قد خلت من قبلها أمم لتتلوا عليهم الذى أوحينا إليك ...);[3] و [اى محمد(ص) ]ما تو را ميان خلقى به رسالت فرستاديم كه پيش از اين هم پيغمبران و امت هاى ديگر به جايشان بود و[ درگذشتند] تا بر امت آن چه از ما به وحى بر تو رسد تلاوت كنى و ... .

(يـأيّها النبىّ إنّا أرسلنـك شـهداً و مبشراً و نذيراً);[4] اى رسول [گرامى] ما تو را به رسالت فرستاديم، تا بر نيك و بد خلق گواه باشى و خوبان را به رحمت الهى مژده دهى و بدان را از عذاب خدا بترسانى.

(اِنّا اَرسَلنـكَ بِالحَقِّ بَشيرًا ونَذيرًا واِن مِن اُمَّة اِلاّ خَلا فيها نَذير );[5] ما تو را به حق و راستى به سوى خلق فرستاديم، تا بشارت دهى و بترسانى و هيچ امتى نبود، جز آن كه در ميانشان ترسانيده اى بوده است.[6]

نظر قرآن و احاديث درباره بعثت پيامبر اكرم(ص)چيست؟

ادامه نوشته