مخفی كردن هدف 

یكی از عوامل موفقیت برخی افراد این است كه هدف و برنامه خود را برای دیگران افشا نمی كنند. 
مولی الموحدین علی علیه السلام می فرماید: «مَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ الْخِیرَةُ فِی یدِهِ؛ (21) كسی كه اسرارش را مخفی دارد، نتیجه خوب كارش به دست خود اوست.» بسیار اتفاق افتاده است كه افشای یك هدف موجب مخالفتهای شدید یك فرد یا گروه شده و موجب بسته شدن راههای پیشرفت و رشد گردیده است؛ چنان كه كلمات، حركات و حتی سكوت یك فرد در مقابل هنر و حرفه و صنعت یك تازه كار موجب از بین رفتن استعداد او در آن زمینه می شود. امام صادق علیه السلام با توجه به همین واقعیت، می فرماید: «إِظْهَارُ الشَّی ءِ قَبْلَ أَنْ یسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ؛ (22) آشكار كردن چیزی قبل از آنكه [ثابت شود و] استحكام یابد، موجب خراب شدن آن است.» شایان ذكر است كه مخفی كردن هدف با مشورت كردن با اهل فن كه به آن سفارش شده، منافات ندارد؛ اما اعلام و افشای زود هنگام بعضی از برنامه ها، می تواند اثرات منفی زیر را به دنبال داشته و ناخواسته انسان را از رسیدن به هدف باز دارد: 
الف. انتظارات را زیاد می كند. 
ب. باعث مانع تراشی در كار می شود. 
ج. حسادت برخی را بر می انگیزاند. 
مطالعه تاریخ این حقیقت را آشكار می سازد كه بسیاری از مخترعین، حتی پس از پیروزی و موفقیت، مورد حسادت قرار گرفته اند و سیل اعتراضات و تهدیدات به سوی آنها سرازیر شده است. نیوتن كه قانون جاذبه عمومی را كشف كرد، كسی بود كه تا قبل از این موفقیت، همه به راستی و صداقت او ایمان داشتند و بزرگان كلیسا درباره او می گفتند كه هرگز روحی مفیدتر از روح نیوتن ندیده اند؛ ولی وقتی قانون جاذبه را كشف كرد، هزاران نوع اتهام را متوجه او كردند و او را خیانت كاری شمردند كه می خواهد خدا را از تخت سلطنت و قدرت پایین كشد. بنابراین، اگر افرادِ به مقصد و هدف رسیده مورد تهمت و افترا قرار می گیرند، به یقین كسانی كه در ابتدای راه هستند و تا رسیدن به هدف راه دشواری را در پیش دارند، بیشتر مورد هجمه و تمسخر قرار می گیرند و كم كم این تمسخرها روح خودباوری را در انسان كشته و راه رشد و ترقی را بر او می بندد.