اتم، ساختار تشكيل دهنده ماده، پس از انفجار بزرگ شكل گرفت. سپس اين اتمها با يكديگر تركيب شدند و جهان را با ستارگان و زمين و خورشيد بوجود آوردند. پس از آن همان اتمها حيات را بر روي زمين ايجاد كردند. هر آن چه را كه در اطراف خود مي بينيد: بدنتان، صندلي كه بر روي آن نشسته ايد، كتابي را كه در دست داريد، آسماني كه از طريق پنجره قابل رؤيت است، خاك، بتون، ميوه ها، گياهان، تمام موجودات زنده و هر چيز ديگري كه از طريق تجمع اتم به حيات وارد شده اند، مجسم كنيد.پس اتم، ساختار تشكيل دهنده هر چيزي، از چه مي باشد و از چه ساختاري تشكيل شده است؟ هنگامي كه ساختار اتم را بررسي مي كنيم، پي خواهيم برد كه همه آنها طرح و نظم قابل ملاحظه اي دارند. هر اتم داراي هسته اي مركزي مي باشد كه ارقام معيني از پروتونها و نوترونها را دارد. علاوه بر اينها، الكترونهايي وجود دارند كه در اطراف هسته بصورت مدار پايدار با سرعت 1000 كيلومتر در ثانيه حركت مي كنند. 11 ) الكترونها و پروتونهاي يك اتم در  تعداد ارقام مساوي هستند زيرا پروتونهاي  با  بار مثبت و الكترونهاي با  بار ‌منفي هميشه با يكديگر در توازن مي باشند. اگر يكي از  اين ارقام متفاوت باشد، از آنجايي كه توازن الكترو‌مگنتيك آن بهم مي خورد، نتيجتاً هيچ گونه اتمي وجود نخواهد داشت. هسته مركزي اتم، پروتونها و نوترونهاي درون آن، و الكترونهاي اطراف آن هميشه در حال حركت هستند. اينها بدون خطا در سرعت معيني هم  به دور خود و هم به دور يكديگر مي چرخند.  سرعتها هميشه متناسب با يكديگر و استحكام اتم مي باشد. هيچ گونه خرابي، ناهمخواني و يا حتي تغييراتي وجود ندارد.