20 ـ عَنْ اَبى هُرَيْرَةِ قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ(صلى الله عليه وآله) يَقُولُ: اِنَّما اَنْتُمْ خَلَفُ ماضيينَ، وَ بَقِيَّةُ مُتِقَدِّمينَ كانُوا اَكْبَرَ مِنْكُمْ بَسْطَةً، وَ اَعْظَمَ سَطْوَةً، فَاُزْعِجُوا عَنْها اَسْكَنَ ما كانُوا اِلَيْها ]و غدرت بهم[ وَ اُخْرِجُوا مِنْها اَوْثَقَ ما كانُوا بِها، فَلَمْ يَمْنَعْهُمْ قُوَّةُ عَشيرَة، وَ لاقُبِلَ مِنْهُمْ بَذْلُ فِدْيَة، فَارْحَلُوا اَنْفُسَكُمْ بِزاد مُبَلِّغ قَبْلَ اَنْ تَأْخُذُوا عَلى فُجْأَة وَ قَدْ غَفَلْتُمْ عَنِ الاِْسْتِعْدادِ.   (بحار، ج 77، ص 181)

ترجمه:

ابوهريره روايت كرده كه از پيامبر(صلى الله عليه وآله) شنيدم كه مى فرمود: شما بازمانده پيشينيان وجانشين گذشتگان هستيد، اقوامى قوى تر و نيرومندتر پيش از شما بودند پس خداوند آنان را در حالى كه در نهايت آرامش و آسايش بودند و به دنياكمال اطمينان داشتند،به جهان آخرت برد و(اين درحالى بود كه) نيرومندى قوم و قبيله نتوانست مانع رفتنشان شود و (براى اين كه در دنيا بمانند) از آنان پولى و ـ به طور كلى ـ فديه اى پذيرفته نشد. پس قبل از اينكه بدون آمادگى و در حال غفلت به طور ناگهانى شما را از دنيا ببرند، خودتان توشه فراوان، (كه براى شما در آن جهان بسنده و كافى باشد) برداريد و آماده رفتن شويد.