غسل نيز همانند وضو داراى فوايد فراوانى است كه مى توان آن را به فوايد معنوى و بهداشتى تقسيم كرد.برخى فوايد معنوى غسل عبارتند از:
1. نزديكى به خدا: غسل يكى از عبادات است و مانند ساير عبادات باعث نزديكى انسان به خداى متعال مى شود. چنانكه آلودگى جسمى مانع تقرب به خدا است.[13]
2. طهارت و پاكى روح: خداوند مى فرمايد: ( ... و اِن كُنتُم جُنُبـًا فَاطَّهَّروا ؛[14]اگر جنب هستيد غسل كنيد) از اين آيه فهميده مى شود كه كسى كه غسل بر او واجب مى شود، در روحش ناپاكى بوجود مى آيد كه پس از غسل اين ناپاكى از بين مى رود.[15]

فوايد بهداشتى غسل

بسيارى از فوايد بهداشتى كه براى وضو يادآور شديم براى غسل نيز وجود دارد؛ در ادامه به برخى فوايد بهداشتى غسل اشاره مى كنيم:
1. نشاط بخشيدن به بدن و ورزيده شدن آن از طريق تحريك پايانه هاى عصبى.
2. تسهيل در امر گردش خون با ايجاد نشاط در قلب و عروق.
3. تأمين سلامتى پوست بدن؛
4. زدودن آلودگى هايى كه بر روى پوست قرار گرفته مانند سلول هاى مرده، مواد چربى زائد، گرد و غبار، و ... .[16]
ممكن است كسى بپرسد در غسل جنابت، مكان نجس شده، و شستن همان موضع بايد كافى باشد، پس چرا همه بدن را بايد شست؟پاسخش اين است كه، از نكاتى كه دانشمندان گفته اند و هم چنين روايتى كه از امام رضا(عليه السلام) نقل شده است استفاده مى شود كه جنابت، همه بدن را تحت تأثير قرار مى دهد، نه موضع خاصى را،لذا شستن همه بدن لازم است.[17]از ديگر حكمت هاى وجوب غسل جنابت اين است كه جنبه ممانعت قانونى دارد، تا براى هر كس آميزش آسان نباشد، در نتيجه غسل از كنترل كننده هاى آميزش زياد قلمداد مى گردد.[18]همچنين انسان وقتى در محضر بزرگى قرار مى گيرد،خود را آراسته و نظيف مى نمايد و حضور در محضر خدا به طهارت و نظافت نياز دارد كه با غسل و وضو به دست مى آيد.