. چهار عبارت قرآنی هست که در هر یک از آنها چهار تشدید متوالی وجود دارد:
1. نسیا رب السماوات (مریم، 64 و 65);
2. فی بحر لجی یغشاه موج (نور، 40);
3. قولا من رب رحیم (یس، 58);
4. ولقد زینا السماء (ملک، 5).
34. مفصل‏ترین ترجیع‏بند قرآن در سوره الرحمن است که 31 بار آیه «فبای آلاء ربکما تکذبان‏» (پس کدامین نعمت پروردگارتان را انکار می‏کنید؟) تکرار شده است. «ربکما» یعنی پروردگار شما دو تن، انس و جن. رسم است که هنگام خواندن این آیه باید گفت: «لا بشی‏ء من آلائک ربنا نکذب‏» یا «ولا بشی‏ء من نعمک ربنا نکذب، فلک الحمد» (پروردگارا، به هیچ چیز از نعمت‏های تو انکار نداریم، پس سپاس تو را).
35. دو ترجیع‏بند دیگر در قرآن مجید در سوره قمر است که آیه «فکیف کان عذابی و نذر» (بنگر تا عذاب و هشدار من چگونه بود؟) سه بار تکرار می‏شود. هم‏چنین آیه «ولقد یسرنا القرآن للذکر فهل من مدکر» (و به‏راستی قرآن را قابل پندگیری گرداندیم، پس آیا پندپذیری هست؟) چهار بار در همین سوره عینا تکرار می‏شود.
36. یک ترجیع‏بند دیگر در سوره مرسلات است که آیه «ویل یومئذ للمکذبین‏» (در چنین روزی وای بر منکران) ده مرتبه دراین سوره تکرار شده است.
37. آیات سجده اعم از واجب و مستحب پانزده آیه است، که از آن میان چهار آیه سجده واجب دارد که باید به‏هنگام خواندن یا شنیدن آنها سجده کرد و سوره‏هایی را که این چهار آیه در آن هست «عزایم‏» نامند و این چهار سوره عبارتند از: سجده، فصلت، نجم، علق.
38. وان یکاد: آغاز آیه ماقبل آخر از سوره قلم است و تمام آن (با آیه بعدی) چنین است: «و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعوا الذکر و یقولون انه لمجنون × و ما هو الا ذکر للعالمین‏» (و بسیار نزدیک بود که کافران چون قرآن را شنیدند، تو را با دیدگانشان آسیب برسانند [چشم‏زخم بزنند] و گفتند او دیوانه است. و حال آن‏که آن جز پندی برای جهانیان نیست) (سوره قلم، آیات 51 و 52). مفسران در شرح این آیه گفته‏اند که عده‏ای از کافران، چشم‏زنان حرفه‏ای و قهار و شورچشم و گزندرسان طایفه بنی‏اسد را، که به‏چشم‏زنی و آسیب‏رساندن با چشم به‏انسان و حیوان معروف بودند، آوردند که حضرت رسول(ص) را چشم بزنند و از پای درآورند، ولی حفظ الهی او را در امان داشت و این آیه در اشاره به‏آن نازل شد و حسن بصری و دیگران گفته‏اند که خواندن و به‏همراه‏داشتن این آیه در دفع چشم زخم مؤثر است. همین است که از آیه و ان یکاد، حرز و تعویذی به‏صورت گردن‏بند هم ساخته می‏شود و به‏گردن اطفال می‏اندازند. حافظ گوید: