ندای وحی

 قرآن کریم آیاتش در عین حال که معارف توحیدی را بیان می‌کند، در بردارنده مطالب علمی روز نیز می باشد. مثلا در آیه 125 انعام می‌خوانیم: «وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماء[انعام/125] و كسى را كه [به خاطر لجاجت و عنادش‏] بخواهد گمراه کند، سينه ‏اش را چنان تنگ مى‌‏كند كه گويى به زحمت در آسمان بالا مى‏‌رود.»
تفسیر نمونه در ذیل این آیه می‌نویسد: «منظور از" هدايت" و" اضلال" الهى، فراهم ساختن يا از ميان بردن مقدمات هدايت در مورد كسانى است كه آمادگى و عدم آمادگى خود را براى پذيرش حق با اعمال و كردار خويش اثبات كرده ‏اند.»[1] اما علاوه بر این، آیه شریفه به یک نکته علمی نیز اشاره دارد که امروزه ثابت شده است. «هر قدر به طرف بالا حركت كنيم هوا رقيقتر و ميزان اكسيژن آن كمتر مى‏‌شود به حدى كه اگر چند كيلومتر از سطح زمين به طرف بالا (بدون ماسك اكسيژن) حركت كنيم تنفس كردن براى ما هر لحظه مشكل و مشكل تر مى‏‌شود و اگر به پيشروى ادامه دهيم تنگى نفس و كمبود اكسيژن سبب بيهوشى ما مى‌‏شود، بيان ‏اين تشبيه در آن روز كه هنوز اين واقعيت علمى به ثبوت نرسيده بود در حقيقت از معجزات علمى قرآن محسوب مى‏‌شود.»[2]
بدون شک معجزات علمی قرآن(از جمله این معجزه فوق)، راهی را در پیش روی دانشمندان و محققانِ منصف قرار می‌دهد تا بیشتر به حقانیت این کتاب آسمانی پی برده و پیام های زیبای آن را دریافت کنند.

پی نوشت
[1]. تفسير نمونه‏، مكارم شيرازى، ناصر، ناشر: دار الكتب الإسلامية، سال چاپ: 1374 ش‏، ج5، ص434.
[2]. همان، ص436.