ندای وحی

به جز خدا دوستی نیست!
مَا لَكُم مِنْ دُونِ اللَّهِ مِن وَلىٍ وَ لَا نَصِير (بقره: 107)
غیر از خداوند برای شما دوست و کمکاری نیست!

تو از دوستت چه توقعاتي داري؟ مطمئناً اينقدر رشد كرده اي كه بگويي:
�من توقع دارم دوستم بيش از ديگران من را درك كند، از من به خاطر كارهاي خوبم تشكر كند و من را به خاطر كارهاي بدي كه گاهي از من سر مي�زند مدام سرزنش نكند، اين طور نباشد اگر من كار اشتباهي كردم، قضاوت كلي در باره من بكند. مثلا بگويد تو كلاً آدم تنبلي هستي و يا تو آدم لجبازي هستي. خلاصه همان كه گفتم، من را خوب درك كند.
و از طرفي اگر از او كمكي خواستم، بدون منّت كمكم كند. حتي اگر بارها هم، كمك خواستم بدون غر زدن و اين كه يك جوري نگاهم كند كه خجالت بكشم، با روي باز، كمكم كند. اصلا بالاتر، دوست دارم خودش بفهمد من الان به چي نياز دارم، بدون آن كه از او بخواهم خودش به فكر من باشد.
توقع دارم دوست من، بيشتر از من دوستم داشته باشد اگر او از يادم رفت من از يادش نروم.
دوست دارم كه دوستم ...�.
خب تا همين جا كافي است، منظورت را فهميدم، حق با توست! يك دوست، يعني هميني كه تو گفتي. ولي تا حالا اين چنين دوستي داشتي؟
البته قبل از اين كه به سؤالم پاسخ بدهي فكر كنم يكي ديگر از خصوصيات يك دوست را فراموش كردي بگي: دوست آدمي نيست كه هميشه به دل تو گوش كند. او فكر مي كند، ببيند چي برايت خوب و چي بد است. اصلا فرق بين دوست خوب و دوست بد، همين است. دوست بد كاري به خير و صلاح ما ندارد، ولي دوست خوب با وجودي كه مي�داند ممكن است ما از دست او ناراحت شويم، ولي بازهم نمي�گذارد ما فريب شيطان را بخوريم.
خدا، همه خصوصيات يك دوست خوب را در بالاترين حد، دارد:
وقتي كار خوبي مي�كنيم خوشحال مي�شويم اين خوشحالي را خدا در ما به وجود آورده است، اين خوشحالي تشكر خدا از ماست.
وقتي كار بدي مي�كنيم ناراحت مي�شويم، اين ناراحتي علامت اين است كه خدا ما را بخشيده است.
قبل از اين كه از او چيزي بخواهيم، خودش مي�فهمد ما به چي نياز داريم نياز ما را تأمين مي�كند.
اگر دعايي بكنيم و اين دعا، خواسته خوبي نباشد، يعني به صلاحمان نباشد، به دعايمان توجه نمي�كند، ولي اگر خيلي اصرار كنيم با ناراحتي خواسته�امان را انجام مي�دهد. ولي بعدا خودمان پشيمان مي�شويم و مي�گوييم �اي كاش به حرفمان گوش نمي داد�.
خداي خوبم دوستت دارم خيلي!
خیلی دوستت دارم خدای خوبم!
دوستت دارم دوستت دارم دوستت دارم به اندازه وسعت دلم!
خدایا دلم را به اندازه ای که باید دوستت بدارم وسعت بده!
خدایا به اندازه وسعت دلم, دوستیت را در دلم جای بده!