ندای وحی

پیامبر اسلام
لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ (توبة: 128)
به يقين، رسولى از خود شما بسويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدايت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است!

پیامبر اسلام نازنین ترین آدم روی زمین است. تنها ماه آسمان همه بشر است. تنها درختی است که همه نوع میوه از همه صفتهای خوب را می توان روی شاخه هایش را دید.
پیامبر اسلام چهار خصوصیت عمده دارد:
اول این که «من انفسکم» از خودتان است. از خودمان است. خودی است, خودمونی است. از تولد و نوزادی و کودکی و نوجوانی و جوانی و میانسالی اش و بعد پیری و مرگش همه بخوبی مطلع هستید. از آن طرف دنیا نیامده است. در میان خود شما زندگی کرده است و بدیها و خوبیهای شما را دیده است. و شما جز خوبی از او ندیده اید.
دوم این که «عزیر علیه ما عنتم» رنج شما, رنج اوست! زحمت شما زحمت اوست! آنچه شما را به رنج و زحمت بیاندازد انگار او را به رنج و زحمت انداخته است! اگر انواع خرافات زندگی شما اینقدر پر مصیبت ساخته و یا انواع جنگها آسایشی برای شما نگذاشته و یا شرک و بت پرستی و دوری نمودن از دستورات پیامبران شما را از هرگونه رشدی بازنگه داشته و یا تسلط ربا خوران یهودی اقتصاد شما را فلج نموده اینها همه پیامبر را به شدت آزرده می سازد و به فکر چاره ای وامی دارد.
سوم این که: «حریص علیکم» برای ایمان آوردن شما حرص می زند. حرصش پسندیده است چون نمی خواهد خودش نفعی ببرد, می خواهد شما سودی ببرید. او به شدت دنبال این است که یک نفر هم عاقبتش دوزخ نباشد و همه به بهشت بروند گرچه خودش می داند که بسیاری از انسانها از اختیاری که خدا به آنها داده سوء استفاده می کنند و لذتهای زودگذر دنیا را بر سعادت ابدی ترجیح می دهند و جای خویش را در بهشت به دیگران تحویل می دهند ولی با این همه همه تلاشش را می کند که زندگی شما را در دنیا و آخرت بهشتی سازد.
چهارم این که «بالمؤمنین رؤف رحیم» با این که نسبت به همه انسانها به شدت احساس مسؤولیت می کند و خواهان رشد آنهاست ولی اصل دلسوزی و مهربانی و رحمتش اختصاص به مؤمنین دارد. به کسانی که گوش به سخنانش دادند و او را باور نمودند و دروغگویش نپنداشتد و نسبت جاودگر به او ندادند و قرآنش را یک دفتر شعر ندانستند و در لحظه های مختلف با فدا نمودن و جان و مالشان دین او را یاری کردند.
بهترین صفت هر کسی که ریاست عده ای را به عهده دارد این است که مدام به فکر رشد و آسایش آنها باشد. چنانچه خداوند آمدن این چنین شخصی را به مردم این جهان مژده می دهد.
و خدای ما آنقدر مهربان است که بهترین ها را برای راهنمایی ما می فرستد! خدای ما همه بهترین ها را به ما اختصاص داده است! خدایا آنقدر دوست دارم که گاهی احساس می کنم سینه ام تنگ شده است و اشکم با بغض می خواهد بیرون بجهد.