بسم الله الرحمن الرحیم

راه کارهای عملی برای کنار گذاردن خودارضایی (کلیک کنید)

زیان های خودارضایی در روایات

مقدمه:

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله می فرماید: بیشترین چیزی که امت مرا در جهنم می افکند دو جا است: «شکم» و «شرمگاه».

بیشترین چیزهایی هم که امت مرا بهشتی می کنند دو امر است: «تقوای الهی» و «حسن خُلق»

«أَکْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِی فِی النَّارِ الْأَجْوَفَانِ الْبَطْنُ وَ الْفَرْجُ وَ أَکْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِی فِی الْجَنَّةِ تَقْوَى اللَّهِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ.»[۱]

نگاهی به برخی از زیان های معنوی استمناء: 

۱ ـ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «کسی که با دستش خودارضایی کند، ملعون است»؛ «نَاکِحُ الْکَفِّ مَلْعُونٌ».[۲]

۲ ـ از امام صادق (علیه السلام) از خود ارضایی سؤال کردند. حضرت فرمود: این کار، گناه بزرگی است که خدای متعال در کتاب خود آن را نهی کرده است. کسی که استمناء می کند، مثل این است که با خودش نکاح کرده و اگر بدانم کسی چنین کاری انجام می دهد، با وی هم سفره نمی شوم.

راوی سؤال کرد:« این حکم در کجای قرآن است؟»

امام فرمود: «فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ»[۳]. «هر کس که شهوتش را با غیر همسرش دفع کند، تجاوز کار است»     

راوی پرسید: از میان زنا و استمناء کدام گناه بزرگتر است؟

امام فرمود: استمناء گناه بزرگی است. عده ای می گویند: برخی گناهان، از گناهان دیگر سبک تر هستند و این در حالی است که همۀ گناهان در نزد خداوند بزرگ هستند. چرا که آن عصیان است و خداوند هم بندگان عاصی را دوست ندارد.

فقه الرضا علیه السلام أَبِی قَالَ: سُئِلَ الصَّادِقُ (علیه السلام) عَنِ الْخَضْخَضَةِ فَقَالَ إِثْمٌ عَظِیمٌ قَدْ نَهَى اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ فِی کِتَابِهِ وَ فَاعِلُهُ کَنَاکِحِ نَفْسِهِ وَ لَوْ عَلِمْتُ بِمَنْ یَفْعَلُهُ مَا أَکَلْتُ مَعَهُ فَقَالَ السَّائِلُ فَبَیِّنْ لِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ کِتَابِ اللَّهِ نَهْیَهُ فَقَالَ: قَوْلُ اللَّهُ: «فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ» وَ هُوَ مِمَّا وَرَاءَ ذَلِکَ فَقَالَ الرَّجُلُ أَیُّمَا أَکْبَرُ الزِّنَا أَوْ هِیَ قَالَ هُوَ ذَنْبٌ عَظِیمٌ قَدْ قَالَ الْقَائِلُ بَعْضُ الذُّنُوبِ أَهْوَنُ مِنْ بَعْضٍ وَ الذُّنُوبُ کُلُّهَا عَظِیمٌ عِنْدَ اللَّهِ لِأَنَّهَا مَعَاصٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مِنَ الْعِبَادِ الْعِصْیَانَ…».[۴]

۳ ـ امام صادق (علیه السلام) می فرماید:  سه گروه هستند که خداوند در روز قیامت با آنها سخن نخواهد گفت. به آن ها نگاه رحمانی نمی اندازد و اعمالشان را تزکیه نخواهد کرد. برای این افراد عذاب دردناکی است.

اول: کسی که موی سفیدش را بتراشد. (موی سفید علامت پیری است و هشداری است برای دور شدن از حب دنیا و آماده شدن برای آخرت. برخی افراد تا آخر عمر هم خود را در غفلت نگه می دارند و اجازه نمی دهند تا حداقل موی سفیدشان، آن ها را به یاد مرگ بیندازد. لذا زندگی را در غفلت سپری می کنند تا اینکه مرگشان فرا رسد)

دوم: کسی که خودارضایی می کند.

سوم: کسی که لواط می دهد.  

«ثَلَاثَةٌ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ‏ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ‏ النَّاتِفُ شَیْبَهُ وَ النَّاکِحُ نَفْسَهُ وَ الْمَنْکُوحُ فِی دُبُرِهِ:»[۵] 

۴ ـ در بخشی از وصیت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به امیرالمؤمنین(علیه السلام) چنین آمده: «اى على! ده نفر از این امت به خداى بزرگ کافر شده ‏اند … [یکی از آن ها] کسى [است] که با حیوانی آمیزش کند.»[۶]  همچنین پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می فرماید: «خداوند لعنت کند کسی را که با حیوانی آمیزش کند»؛ «لَعَنَ اللَّهُ مَنْ وَقَعَ عَلَى بَهِیمَةٍ.»[۷]